Zussen blijven
zusjes
al tellen ze
een halve eeuw.
Ze plukken schelpen
langs de branding,
tellen zandkorrels
op het duin.
Schreeuwen meeuwen
de nacht bijeen:
zij slapen
diep als water.
Bij ochtend en
naast regenbogen
bouwen ze
een boot.
Geen horizon
te ver,
geen mist doet
hen verdwalen
Een vuurtoren
wacht op de dijk.
Licht brengt hen
naar huis.
Katia Van Cleynenbreugel
Comments